چه کسی میگوید ...
که فهمیدن همیشه خوب است ...
فهمیدن درد دارد ...
مثل آن روزی که من ...
چشم تو را از پشت گرفتم ...
و میان آن همه اسم که گفتی ...
من آخرین بودم ...
من نیز آن روز به فهمیدن رسیدم ...
فهمیدم که تو ...
بی نهایت دوست داری ...
نه اینکه بی نهایت دوستم داری ... !

اگر می دونستی چقدر دوستت دارم سکوت را فراموش می کردی
تمامی ذرات وجودت عشق را فریاد می کرد
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم چشمهایم را می شستی
و اشکهایم را با دستان عاشقت به باد می دادی
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم نگاهت را تا ابد بر من می دوختی

اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم هرگز قلبم را نمی شکستی
گر چه خانه ی شیطان شایسته ی ویرانی است.
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم لحظه ای مرا نمی آزردی
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم همه چیز را فدایم می کردی
همه آن چیز ها که یک عمر بخاطرش رنج کشیده ای
و سال ها برایش گریسته ای
اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم
همه آن چیز ها که در بندت کشیده رها می کردی
غرورت را ...... قلبت را ...... حرفت را اگر می دانستی که چقدر دوستت دارم
دوستم می داشتی

که این غریبه ی تنها , جز نگاه معصومت پنجره ای
و جز عشقت بهانه ای برای زیستن ندارد.

درد من درد تنهایی نیست

بلکه مرگ ملتی است که

گدایی را قناعت

بی عرضگی را صبر

خدا تنهاست. تنها، خسته و ناامید

  پروژه‏ی انسانیت‏اش شکست خورده است،

 خدا بازی را باخته است.

شهرهمچنان درامن وامان است...

وازمرگ وقحطی وتهمت ودیوانگی

ازدزد و روسپی...

ازسایه های شغال ومار وافعی وعقرب خبری نیست...

هٍ ه ه ...!

بدون توبوی گناه گرفته ام...گوش کن...

صدای وحشیانه شیطان را...

که روحم رامیدردومغرورانه میخندد...

می شـــــــنوی؟؟؟؟

تن خسته ام بیش ازاین تاب سکوت ندارد...

چه وحشتی خواهدداشت...

که درانتهای راه تنهامرگ آرزوی من باشد...

وهیچ راهی جز...درخواست گذرنامه ی آسمانی نیست.

میزبان خوبـــی نیستـــی ای خـــــدا...

که میــــون مهمونـات فــرق میذاری...

مگـــه سفره ما با سفره اونا چه فرقـــی داره ؟؟؟؟

فضای من پر شده است از فضای چرک آلود خاطره ها...

از "دوست دارم" های زخمی خسته ام

کاش بدانی ...

من هر صبح پنج روز پیرتر میشوم!!!!